تطور تاریخی آرا عالمان مسلمان در لزوم تبعیت از رسمالمصحف

امر به کتابت قرآن توسط پیامبر اکرم (ص) همزمان با نزول آن، موضوعی مورد وفاق میان عالمان علوم و تاریخ قرآن است؛ اما آیا شکل نگارش کلمات به دستور و تعیین پیامبر اکرم (ص) بوده و یا پس از رحلت ایشان توسط صحابه معین شده و یا خیر، بلکه کاتبان وحی بر اساس روش معمول نگارش زبان عرب، نگاشتهاند، موضوعی مورد اختلاف است. به دنبال آن، این پرسش مطرح میشود که در هر صورت، آیا در اعصار بعدی، تبعیت از رسمالخط اولیه قرآن کریم لازم است و گزاره توقیفی بودن رسمالخط قرآن، گزارهای صحیح است یا خیر؟ این مقاله بر آن است که با بررسی سیر تاریخی و تحلیل دقیق آرای عالمان نامآور این عرصه، پاسخی صحیح را برای سوالات طرحشده ارائه دهد و در حقیقت، ترجیح التزام و تبعیت از رسمالخط اولیه و کهن قرآن کریم را در مقابل دو نظریهای که یکی از آنها رسمالخط قرآن را توقیفی میداند و دیگری عدول از آن را واجب میپندارد، مطرح نماید.