بررسی مضامین در غزلیات سلمان ساوجی
محل انتشار: فصلنامه فنون ادبی، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 276
فایل این مقاله در 46 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-10-1_008
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
در غزلیات سلمان ساوجی، شاعر قرن هشتم، تلفیق دوگونه غزل عارفانه و عاشقانه بنا به اقتضای عصر و دوره، به گونهای بسیار طبیعی انعکاس یافته است. درونمایهها و مضامین این اشعار دربرگیرنده معانی دقیق و ظریفی است که در اثنای کلام و در ظرف الفاظ گنجانده شده است. سلمان با زبانی لطیف، از ترکیب عشق و عرفان، مضامین پربسامدی همچون حجاب بودن جسم و تن، حلقه زلف، زلف مشکین و کفر زلف، رخسار و همچنین چشم مست معشوق و حسن روی او، لب و سخن معشوق، هجران و فراق دوست، وفای عاشق و جفا و بدعهدی معشوق، بیهنری عقل در طور عاشقی و باد سحر را با تشخصی جدید بازآفرینی کرده است. همچنین، با استفاده از برخی دیگر از مضمونهای رایج در قرن هشتم، در قالب واژهها و عباراتی همچون محتسب و زاهد ظاهرپرست، رند دردیآشام درونصاف، می جام الست، هیچ بودن نقش و نگار جهان، و دررسیدن شام اجل بر در سرای امل را دریافته و با توصیفات بس هنرمندانه و با توجهی وافر، به سان عارفی تمامعیار، تصاویری از این گونه مضمونپردازیهای خود را به رخ کشیده است. از همین منظر است که میتوان وی را سرآمد مضمونآفرینی بدیع در غزل فارسی بهخصوص غزلسرایی قرن هشتم و بعد از آن به حساب آورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا منصوری نوری
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم، قم، ایران
معصومه یاری ایلی
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران
اقدس فاتحی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :