اثرات قطع آبیاری در مراحل مختلف رشدی و کاربرد کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیاچیتی ((Phaseolus vulgaris L.

تنش کمبود آب، از مشکلات جوامع کشاورزی امروزی و یکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد در حبوبات از جمله لوبیا است. برای بررسی تاثیر کود نیتروژن بر کاهش اثرات مخرب کمبود آب ناشی از آبیاری منقطع در لوبیا چیتی،آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه آموزشی - پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج)، در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ اجرا شد. چهار تیمار قطع آبیاری (کمبود آب) شامل شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (V۴)، قطع آبیاری در مرحله گلدهی (R۱) و قطع آبیاری در مرحله دانه­بندی (R۵) بهعنوان عامل اصلی و سه تیمار کود نیتروژن شامل بدون کود (شاهد)، ۷۰ کیلوگرم و ۱۴۰ کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار از منبع اوره بهعنوان عامل فرعی، تیمارهای آزمایش بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای قطع آبیاری، اثر معنیداری بر کاهش ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانهو شاخص برداشت داشتند. اثر مصرف کود نیتروژن نیز بر همه صفات بهجز صفت تعداد دانه در غلاف، افزایشی و معنی­داری بود. میانگین کاهش عملکرد لوبیاچیتی (رقم کوشا) در قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (V۴)، ۱۲ درصد، در مرحله گلدهی (R۱)، ۱۷ درصد و قطع آبیاری در مرحله دانه بندی (R۵)، ۴۹ درصد بود. بیشترین افزایش عملکرد لوبیاچیتی در تیمار ۷۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار، ۱۷ درصد و در ۱۴۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار، نه درصد نسبت به شاهد بدون کود بود. بهطور کلی و باتوجه به نتایج این آزمایش، جهت کاهش صدمات عملکرد دانه ناشی از قطع آبیاری در مراحل رشدی لوبیا چیتی، ۷۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار توصیه میشود.