جنسیت و هویت قومی (نمونه شهر خرمآباد)

امروزه مسئله هویتهای قومی به مسئلهای جهانی در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه تبدیل شده است. هویت قومی تنها یکی از هویتهای چندگانه انسان است که با سایر هویتهای او، از جمله هویت جنسیتی به عنوان یکی از حلقههای ثابت هویتی کنشگران در کنش و واکنش است و برآیند این تعاملات است که در تعریف و بازتعریف هویتهای چندگانه اثر دارد. این مقاله با کاربرد نظریه کهنگرایان و نوگرایان به بررسی هویت قومی شهروندان خرمآبادی و عوامل موثر بر شکلگیری آن میپردازد. مسئله اصلی پژوهش به تعاملات دو هویت قومی و جنسیتی و میزان هویت قومی در بین زنان و مردان باز میگردد. جمعیت آماری این پژوهش را زنان و مردان بالای ۱۵ سال و ساکن در مناطق ۱۶ گانه شهر خرمآباد تشکیل میدهد. نمونهگیری با روش طبقهبندی شده متناسب انجام شده و حجم نمونه ۳۹۲ نفر بوده است. اطلاعات مورد نیاز با کاربرد روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه کتبی جمعآوری شده و با نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شده است. یافتههای پژوهش ضمن تایید نظریه کهنگرایان امکان جدیدی را برای تفسیر نظریه نوگرایان درباره شکلگیری هویتهای قومی زنان به دست میدهد.