تحلیل گفتمان روشنفکران ایرانی درباره علوم جدید(از تاسیس دارالفنون تا تاسیس دانشگاه تهران)
محل انتشار: مجله مسائل اجتماعی ایران، دوره: 2، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 105
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSPI-2-1_003
تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی ریشه مشکلات نهاد علم در ایران امروز با رجوع به مقطع تاریخی ورود علم به ایران و تلاش جهت فهم نگرش روشنفکران این دوره درباره پدیده جدیدالورود علم با روش تحلیل گفتمان و استفاده از نظریه پسااستعماری است. نتایج بهدست آمده از این تحقیق نشان میدهد شیوه مواجهه اولیه با این پدیده و ایدئولوژی روشنفکران را به سمتی سوق داد که درباره مبانی علوم جدید و نسبتی که این علوم میتواند با علوم سنتی برقرار کند سکوت شد. همچنین توجه به برخی علوم و به حاشیه رانده شدن برخی دیگر، سویهای ایدئولوژیک داشته و در مورد علوم انسانی باید گفت که اساسا انسان موضوع شناخت قرار نگرفته و نحوه نگرش در این دوره به اهداف و وظایف علوم انسانی، سبب شکل نگرفتن این علوم در این مقطع شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مسعود گلچین
استادیار دانشگاه تربیت معلم
توفیق ابراهیم
مدرس جامعهشناسی دانشگاه فرانکفورت، تربیت معلم تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
زهره خورسندی
کارشناس ارشد جامعهشناسی