شارت ، روشی برای مشارکت در طراحی شهری

امروزه گسترش دامنه فعالیتها به واسطه ساختوسازهای سرسامآور در شهرها، موجب بروز مشکلات ترافیکی در معابر نظیر تراکم ترافیک و کندی جریان عادی عبور و مرور وسایل نقلیه،کاهش شدید فضای پارکینگ، افزایش استفاده از سوختهای فسیلی،بروز تصادفات و کاهش میزان امنیت عابران،افزایش آلودگیهای زیست محیطی و مشکلات اجتماعی چون کاهش سرزندگی در افراد و مسائلی از این دست میشود. مراکز شهری به دلیل تمرکز فعالیتها و تجمع افراد، همواره به عنوان یکی از مهمترین گرههای ترافیکی در سطح شهرها نمایان میشوند. نظریهپردازان شهری ضمن ارائه تکنیکهای متعدد در راستای توسعه انسانمحورشهرها،اشارهای مستقیم به احداث پیادهراهها و تاثیرات مثبت اینگونه فضاها بر رونق سرزندگی اجتماعی و افزایش رضایتمندی شهروندان داشته و آن را به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای کاهش حجم ترافیک وسایل نقلیه در  معابر معرفی میکنند.در فضای مشترک علاوه بر مرتفع کردن اولویت نخست نظریهپردازان شهری که همان انسانمحور کردن فضاهای شهری میباشد، به نیازهای وابسته به حضور خودروها نیز توجه شده و همین امر موجب رضایت خیل عظیمی از ذینفعان فضاهای شهری به همراه داشته است.در فضای مشترک سعی برآن شده که علاوه بر حضور کامل افراد پیاده، وسایل نقلیه بهصورت کنترل شده و با حجم محدود در فضای شهری حضور یابنددر این مقاله با استفاده از روشهای توصیفی و تحلیل اطلاعات موجود در منابع موردنظر،معیارهای طراحی شهری فضاهای مشترک در مراکز شهرها استخراج و ارائه شد .در همین راستا و بر پایه معیارهای به دست آمده متون نظری و تجربیات جهانی متعدد ،راهکارها و ضوابط طراحی برای اجرای این ایده در مناطق مرکزی شهری(نمونه مورد مطالعه: خیابان خیام قزوین) در قالب یک چارچوب به صورت جدول ارائه شد.