بررسی آسیب پذیری سازه های قدیمی در برابر زلزله و مقایسه آن با سازه های بتنی (نمونه مطالعاتی چهاربرج باغبادران)

علی رغم اینکه مطالعات زیادی در زمینه آسیب پذیری بناها و سازه های تاریخی کشور در برابر زلزله صورت پذیرفته، و این موضوع مساله جدیدی نمی باشد، لکن کم توجهی به آن ها و عدم وجود برنامه های کامل و جامع پیرامون موضوع ایمن سازی و تقویت بنا باعث گردیده در هنگام بروز بلایای طبیعی، آثار و بناهای تاریخی بسیاری تخریب و خسارات و صدمات جبران ناپذیری به میراث فرهنگی کشور وارد آید. با یک نگاه کلی می توان گفت اقدامات در زمینه کاهش آسیب پذیری آثار و بناهای تاریخی می بایست در دو بخش نرم افزاری (مدیریت ایمن سازی ) و سخت افزاری ( مهندسی مقاوم سازی) در قالب دید کلی نگر و یکپارچه انجام پذیرد. متاسفانه از گذشته تا امروز در کشور ما فرایند جامعی در زمینه ایمن سازی بافت های تاریخی تهیه و تدوین نشده و صرفا۰ اقداماتی با نگاه سازه ای و مهندسی در زمینه استحکام بخشی بناها صورت پذیرفته است. ما با مطالعه فرآیندی و با ارزیابی دقیق آسیب پذیری لرزه ای در مقیاس بافت و سطوح مداخله کالبدی می خواهیم به صورتی روشمند و با استفاده از ۱ FRP طرحی را به منظور تقویت بنای تاریخی چهار برج باغبادران پیشنهاد نماییم. با استفاده از نتایج چنین فرآیندی از هدر رفتن منابع و امکانات و همچنین اتخاذ تصمیمات سلیقه ای و آنی و غیر ارزشمند در جهت حفظ بنا جلو گیری به عمل خواهد آمد و ابهامات و دوگانگی ها در زمینه تصمیم گیری و برنامه ریزی پیرامون موضوع آینده این بنای تاریخی نیز برطرف خواهد شد. هدف از این پژوهش، بررسی آسیب پذیری این بنا در برابر زلزله های محتمل می باشد. اصلاح زلزله های انتخابی برای بارگذاری لرزه ای، با بیشینه شتاب افقی امکانپذیر بدست آمده برای این منطقه انجام شده است. پس از ایجاد مدل و انجام آنالیزهای مختلف، نتایج گوناگونی مورد بررسی و طرح تقویت مناسب ارائه خواهد گردید.