بازگشت جاودانه همان در تفکر فلسفی نیچه
محل انتشار: فصلنامه حکمت و فلسفه، دوره: 7، شماره: 26
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 548
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WPH-7-26_002
تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
آموزه بازگشت جاودانه همان، یکی از بنیادیترین اندیشههای فلسفی نیچه است و نیچه خود را آموزگار آن میداند. برطبق این آموزه، من باز خواهم گشت، با این خورشید، با این مهتاب، با این زمین و با همه رویدادهای آن، اما نه به یک زندگی نو یا زندگی بهتر یا زندگی همانند، بلکه من جاودانه به همین و همین زندگی باز خواهم گشت. پس از فروپاشی ارزشها و ظهور هیچانگاری در فرهنگ اروپایی، نیچه کوشید در پرتو این آموزه به جای فروغلتیدن در هیچانگاری منفعل، به اندیشه هیچانگارانه فعال دست یابد و چارهای برای پوچی و معناباختگی زندگی بیابد. با اندیشه بازگشت جاودانه همان میتوان معیاری برای سنجش نیرومندی و شیوهای برای پرورش و تندرستی یافت و از روح کینخواهی به زمان رهید و به زندگی آن گونه که هست، گوارا و ناگوار آری همهجانبه گفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منوچهر صانعی دره بیدی
هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
حسین خوارزمی
دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی