تحلیلی بر کیفیت زندگی و عوامل موثر بر آن در نواحی شهری (مطالعه ی موردی: نواحی ۱۱ گانه ی بجنورد)

یکی از کلیدی ترین مفاهیم در برنامه ریزی شهری، کیفیت زندگی است؛ ازای نرو، بررسی کیفیت زندگی و شناخت عوامل موثر بر آن در شهرهادارای اهمیت خاصی است. هدف این پژوهش، تحلیلی بر کیفیت زندگی و عوامل موثر بر آن در نواحی یازده گانه شهر بجنورد است. روش تحقیقاین پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را ساکنان شهر بجنورد با جمعیتی بالغ بر ۲۲۸۹۳۱ نفرتشکیل می دهند. برای دستیابی به حجم منطقی از نمو نه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نمونه تعیین گردیده و به صورت تصادفی طبق هایانتخاب شده اند. ابزار اصلی گردآوری داده ها در پژوهش حاضر پرسشنامه است، اما از روش های مصاحبه و مشاهده نیز استفاده گردیده است.یافته ها حاکی از آن است که چهار شاخص کیفیت محیطی، کیفیت سکونتگاهی، سلامت و درآمد و کیفیت آموزشی در شرایط نامطلوبی قرارگرفته اند. بیش از ۵۰ درصد از شاخص های کیفیت زندگی شهری در شهر بجنورد شرایط نامطلوبی دارند. تنها شاخص مطلوب در بعد کیفیتزندگی، شاخص امنیت است که برای آن، مقدار آماره t برابر با ۲/۸۲ گزارش شده است. دو شاخص دیگر تحقیق؛ یعنی اوقات فراغت و زیرساخت هامعنی دار نشده و در شرایط تا حدی نامطلوب قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد اغلب شاخص های کیفیت زندگی در منطقه مورد مطالعه در شرایطنامطلوبی قرار دارند. در روش تحلیل خوش های سلسله مراتبی نواحی یازده گانه شهر بجنورد دارای تفاوت معنی داری از نظر کیفیت زندگی هستند؛بدین ترتیب که نواحی ۷، ۳، ۱۰ و ۲ در گروه اول قرار گرفته و پایین ترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند.