بررسی آسیب های اجتماعی و آثار ناشی از حاشیه نشینی در کلان شهرها

حاشیه نشینی پدیده ای شهری است که با توجه به رشد سریع جمعیت، باعث افزایش مادی گرائی و بزهکاری می گردد. به دنبالافزایش بیرویه ی جمعیت و تمایل افراد به زندگی در شهرها، مهاجرت های روستا- شهری شکل گرفته و گسترش یافته است.این امر باعث برهم زدن توازن شهری و اسکان افراد در مناطق حاشیه ای شهرها شده است. از انجایی که نقاط پیرامون شهربهترین مکان برای شکل گیری ناهنجاری های اجتماعی و ارتکاب جرم می باشد، این موضوع مورد توجه قرار گرفته است. حاشیهنشینی در شهر های بزرگ چالشی برای نظام تصمیم گیری است که حاصل آن نیاز به تامین مسکن جوامع بشری بالاخصمهاجرت روستاییان و مردم شهرهای کوچک به کلان شهرها می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی می باشد که با استفادهاز مطالعات کتابخانه ای به بررسی موضوع حاشیه نشینی در چهار کلان شهر کشور و آسیب های اجتماعی آن و علل به وجودآمدن و تاثیرات حاشیه نشینی بر ناهنجاری های اجتماعی با استفاده از رویکردهای کیفی پرداخته ایم. نتایج این بررسی نشانمی دهد که دلایلی مانند فقر، بیکاری، جنگ و مهاجرت باعث به وجود آمدن پدیده ی حاشیه نشینی و به دنبال آن ارتکاب جرایمو ناهنجاری های مختلف در این کلان شهرها بوده است در آخر در جهت بهبود وضعیت ساکنین حاشیه نشین این کلانشهر هاراهکار هایی ارائه می شود.