بحران تاب آوری شهر پایدار

با افزایش جمعیت مناطق شهری خارج از ظرفیت آن مشکلات کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی را برای برنامه ریزان شهری فراهم آوردهاست که بخش بزرگی از این مشکلات شامل جمعیت پذیری ناشی از عدم توجه برنامه ریزان به مسائل تراکمی می باشد. این معضل زمانی دوچندانمی شود که وابستگی متقابل میان زیرساخت های شهری و افزایش تراکم شهری در توسعه پایدار و تاب آوری شهری اجتناب ناپذیر است. با توجه بهاینکه زیرساخت های شهری بستر توسعه اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی است، این پژوهش به دنبال بررسی تاثیرات تراکم فشرده شهری برروی تاب آوری، توسعه پایدار و ارائه بهترین راهکار جهت افزایش تاب آوری می باشد، بنابراین با توجه به تحقیقات انجام شده این نتیجه حاصل شدکه قبل از افزایش تراکم شهری برای دستیابی به تاب آوری شهری باید توان سنجی بر روی تاسیسات زیربنایی و زیرساخت های منطقه صورت گیرد.اساسا توان سنجی مقول های است که می توان به اتکای آن تصمیم گیری های درست و ضروری برای افزایش تراکم شهری مبذول کرد. در این مقاله ازروش مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقایسه ای نظریات مختلف در زمینه تا ب آوری شهری، توسعه پایدار و تراکم جمعیت از متون مختلف بهرهگرفته شده است.