بررسی تاریخی سرپوش در میان اقوام آریایی (ماد و پارس)

یکی از دیداری ترین و در عین حال زنده ترین نمونه های حیات فرهنگی یک جامعه، پوشاک و نوع لباس مردم آن جامعه است.آشنایی با تاریخ لباس و پوشاک ایرانیان، نه تنها ما را با ظاهر مردمانی که در ادوار مختلف زندگی می کرده اند آشنا می سازدبلکه درباره ی انواع سلیقه ها، نوع دوخت و رنگ مدل های مختلف لباس، بافت انواع پارچه ها، صادرات و واردات و قیمت البسه وپوشاک، تاثیرپذیری و تقلید از لباس مردمان نواحی دیگر، اختصاص پوشاکی خاص به گروه یا طبقه ای اجتماعی و همچنیندرباره ی چگونگی روند و تکامل انواع پوشش ها، اطلاعات مفید و جالب توجهی ارائه می کند. در این میان برخی از اجزا پوشاکدر میان مردم جایگاه ویژه داشته که یکی از نمونه های بارز آن سرپوش است که پوششی متداول در ایران باستان بوده و علاوهبر استفاده از آن به منظور مقابله با عوامل جوی و طبیعی و محافظت از سر در اثر برخورد اشیا و اجسام، از آن به عنوان شغل،نژاد و موقعیت اجتماعی افراد استفاده می شده است. روش گردآوری و تنظیم این پژوهش که از نظر ماهیت و روش از نوعتحقیقات تاریخی است، کتابخانه ای بوده و از منابع تصویری کتب و نسخ مصور، پایان نامه ها، مجلات و ...در تدوین آناستفاده شده است. نتایج نشان میدهد در هر دو دوره ی ماد و پارس، کلاه مهمترین بخش پوشاک آنها محسوب می شد. زیرااین پوشش های سر نشانه ی مقام و منزلت فردی بود که از آن استفاده می کرد و شامل انواع تیارا (میتر)، کلاه ترکدار و بدونترک، باشلق، تاج یا افسر، کلاه حلقه ای، دیهیم و موبند بوده است.