بررسی برخی صفات مرفولوژیکی و عملکردی گیاه کینوا (Chenopodiumquinoa Willd) در شرایط آبیاری با زه آب مزارع نیشکر و سطوح مختلف کود اوره

یکی از راه های استفاده و بهره برداری از آب و اراضی شور استفاده ازگونه های متحمل به شوری مانند گیاه کینوا است. مدیریت عناصر غذایی مانند نیتروژن در خاک های شور می تواند اثرات منفی شوری بر رشد و عملکرد گیاهان را کاهش دهد. به منظور بررسی اثر کاربرد نیتروژن و آبیاری با زهاب مزارع نیشکر بر برخی صفات عملکردی کینوا (رقم گیزاوان)، آزمایش مزرعه ای در سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. در این آزمایش چهار سطح کود نیتروژن (۰، ۷۵، ۱۵۰، ۲۲۵ کیلوگرم در هکتار) از منبع کود اوره به عنوان فاکتور اصلی و سه سطح آب آبیاری شامل شاهد (آب کارون با شوری ۲/۵ دسی زیمنس بر متر) و آبیاری یک در میان (کارون - زهاب نیشکر) و آبیاری با زهاب نیشکر (با شوری ۷/۵ دسی زیمنس بر متر) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد کاربرد ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار همراه با آبیاری یک در میان سبب بهبود عملکرد دانه کینوا (۷۹ درصد) گردید و حداکثر افزایش ارتفاع بوته در تیمار آبیاری یک در میان و تیمار زهاب با افزودن نیتروژن تا سطح ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار ایجاد شد، ولی با افزایش بیشتر سطح نیتروژن کاهش در ارتفاع بوته مشاهده شد. حداکثر وزن هزار دانه کینوا در تیمار آبیاری کارون (۲/۷۷ گرم) مشاهده شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که با مصرف کود نیتروژن کافی می توان تا حدی اثرات زیانبار شوری بر رشد و عملکرد گیاه را کاهش داد.