تاثیر خشکسالی بر سطح سفره آب های زیرزمینی (منطقه مورد مطالعه: دشت قزوین)

خشکسال یک از پدیده های جوی است که بخش های مختلف محیط را در طول دوره حاکمیت تحت تاثیر قرار می دهد. یک از بخش های متاثر شده از شرایط بلند مدت خشکسالی، منابع سفره آب های زیر زمین اسب که متاسفانه کمتر از سایر بخش ها مورد توجه قرار گرفته اسب. به منظور مطالعه و بررسی خشکسالی های دشت قزوین، از داده های بارش ۲۳ ایستگاه باران سنج با دوره آماری ۳۶ ساله ۴۹-۵۰-۸۴-۸۵ استفاده شده است. با استفاده از شاخص بارش استاندارد ۲۴ ماهه SPI ویژگی های خشکسال ارزیابی شده است. نتایج این ارزیابی حاکی از آن است که سال آبی ۷۸-۷۹ سال خشکی بوده است. جهت حصول اطمینان بیشتر میانگین متحرک بارش ۳ ساله، ۵ ساله و ۷ ساله برای این ایستگاه ها محاسبه شدند که نتیجه حاصله تصدیقی بر نتیجه فوق الذکر بود. در ادامه با استفاده از روش های زمین آماری از جمله روش های Kriging ، IDW و RBF بهترین روش برای سال مورد نظر انتخاب گردید و سپس نقشه های پهنه بندی خشکسالی در محیط ArcGIS ۵.۳ برای منطقه مورد نظر با توجه به بهترین روش زمین آماری برای ماه های سال ۷۸-۷۹ تهیه گردید و نتایج حاصله مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد خرداد ماه بیشترین و آبان ماه کمترین درصد خشکسال را دارا بوده اند . در پایان رابطه SPI ۲۴ ماهه و سطح سفره آب زیرزمینی و همچنین رابطه بارش ماهانه و سطح سفره آب زیرزمینی بررسی شد . این بررسی کاهش سطح سفره آب زیرزمینی و تاثیر خشکسالی را نشان داده و تفاوت ایجاد شده در سطح سفره آب نسبت به سال های گذشته و رون طبیعی آبخوان، اختلاف معنی داری را نشان داد.