رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و راهبردهای مقابله با تنیدگی با خود شفقت ورزی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و راهبردهای مقابله با تنیدگی با خود شفقت ورزی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ به تعداد ۳۷۳۶۷ نفر بودند. حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۳۸۰ نفر بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به مقیاس خود شفقت ورزی SCS نف ۲۰۰۳ ، پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده RECP ریچی و فیتزپاتریک ۱۹۹۰ و سیاهه راهبردهای مقابله با تنیدگی CISS-SF اندلر و پاکر ۱۹۹۰ پاسخ دادند. پس از کنار گذاشتن ۳۶ پرسشنامه ناقص و داده پرت، داده های ۳۴۴ نفر با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره با استفاده از SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین الگوی ارتباطی خانواده (جهت گیری گفت و شنود) و راهبرد مقابله با تندیگی مسئله مدار با خود شفقت ورزی دانشجویان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. P<۰/۰۱ بین الگوی ارتباطی خانواده (جهت گیری همنوایی) و راهبردهای مقابله با تندیگی هیجان و اجتناب مدار با خود شفقت ورزی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. P<۰/۰۱ نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که ۵۱/۷ درصد واریانس خود شفقت ورزی، در دانشجویان با وسیله الگوهای ارتباطی خانواده و ۷۴/۸ درصد به وسیله راهبردهای مقابله با تندیگی تبیین می شود. یافته های این پزوهش نشان می دهد که الگوهای ارتباطی خانواده و راهبردهای مقابله با تندیگی نقش مهمی در پیش بینی خود شفقت ورزی دانشجویان دارند.