پیش بینی همدلی بر اساس تنظیم شناختی هیجان، تحمل ناکامی و مسئولیت پذیری در مادران دارای کودک کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی همدلی مادران دارای کودک کم توان ذهنی از طریق مسئولیت پذیری، تنظیم شناختی هیجان و تحمل ناکامی آنها انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودک کم توان ذهنی در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ که در مدارس کم توان ذهنی شهر تهران در حال تحصیل بودند، تشکیل دادند که بالغ بر ۱۱۳۶ نفر بودند و با استفاده از فرمول کوکران ۲۸۵ نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های، همدلی، مسئولیتپذیری ، تنظیم شناختی هیجان و تحمل ناکامی استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نشان داد که بین همدلی مادران دارای کودک کم توان ذهنی با مسئولیت پذیری، تنظیم هیجان شناختی، و تحمل ناکامی آنها رابطه معنادار مثبت در سطح ۰۵ / ۰< P وجود دارد. علاوه بر این مشخص شد که مدل رگرسیونی متشکل از متغیرهای تنظیم شناختی هیجان، تحمل ناکامی و مسئولیت پذیری مادران دارای کودک کم توان ذهنی توان پیش بینی همدلی آنها را در سطح ۰۵ / ۰

مسئولیت پذیری و تتظیم شناختی هیجان توان تبیین معنادار قسمتی از واریانس همدلی را در سطح ۰۵ / ۰< Pدارا می باشند. بر این اساس پیشنهاد می گردد مسئولین آموزش و پرورش و مدارس استثنایی، ترتیبی اتخاذ نمایند تا روش ها و آموزش های مناسبی در جهت شناسایی و افزایش مهارت های مرتبط با متغیرهای پژوهش در مادران دارای کودک کم توان ذهنی انجام گیرد