مقایسه عملکرد سازه دارای قاب مهاربندی شورون با قاب مهاربندی زیپر
محل انتشار: نشریه مهندسی سازه و ساخت، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 272
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSEC-7-2_009
تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
درقابهای مهاربندی شورون به علت کمانش مهاربند در یک طبقه نیروی نامتعادل کننده عمود در وسط تیر وارد و موجب خرابی آن طبقه و در انتها موجب خرابی سازه میشود. در طبقههای پایینتر به سبب کمانش عضو فشاری یک نیروی قائم نامتعادل به محل برخورد مهاربندها در تیر بالایی واردشده که منجر به تغییرمکان زیادی در میانه تیر میشود. نتیجه این موضوع تیرهای بسیار قوی و ناموزون با سایر اعضای سازه است. برای مقابله با این وضعیت از عضوهای قائم زیپر استفاده میشود. در سیستم زیپر، زمانی که مکانیزم زیپر در قاب تشکیلشده، ظرفیت جانبی قاب کم شده و ناپایدار میشود؛ که میتوان با به کار بردن سیستم زیپر معلق این ضعف را برطرف نمود. در این پژوهش برای مقایسه قاب مهاربند شورون و قاب مهاربند زیپر از سازههای ۴، ۷، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ طبقه تحت ۷ رکورد در نرمافزار OpenSees مورد تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی قرارگرفته و پارامتر بیشینه نیاز زاویه دریفت طبقه و بیشینه نیاز دوران طبقه جهت مقایسه انتخاب شدهاند. در انتها نتیجه میشود که میانگین رکوردها در شاخص دریفت در قاب ۴ و ۷ طبقه حدود %۳۰، در قاب ۱۰ طبقه حدود ۱۰% و در قاب ۱۵ و ۲۰ طبقه کمتر از ۵ درصد قاب زیپر نسبت به قاب مهاربند شورون در بام دریفت کمتر شده است. همچنین از نمودارهای زاویه دوران موضعی استنباط میشود قاب مهاربندی زیپر میانگین رکوردها در طبقه بام ۳۰% در قاب ۴ طبقه، ۲۷% در قاب ۷ طبقه، ۸% در قاب ۱۰ طبقه، کمتر از ۵% در قاب ۱۵ طبقه و کمتر از ۳% در قاب ۲۰ طبقه کاهش یافته است.
کلیدواژه ها:
سد بتنی وزنی ، رسوبات مخزن ، آنالیز دینامیکی غیرخطی ، مدل خرابی پلاستیک بتن ، زلزله حوزه نزدیک و دور ، سطح آسیب لرزه ای
نویسندگان
فرهود کلاته
گروه آب - سازه های هیدرولیکی ، دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
امیر قامتلو
گروه آب- سازه های هیدرولیکی ، دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه تبریز