بررسی پاسخ آنتیاکسیدانی و فیزیولوژیکی سویا به پیشتیمار بذری و محلولپاشی با عصارهی گیاه دارویی مرزنجوش (Marjoram Oreganum)

چکیده مقدمه: امروزه در راستای حذف و یا کاهش ترکیبات شیمیایی و سنتزی تلاشهای زیادی برای یافتن آنتی­اکسیدانهای طبیعی از منابع گیاهی صورت گرفته است. این مواد می­توانند آثار متفاوتی بر روی سایر گیاهان داشته باشند. مواد و روشها: جهت بررسی این موضوع آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شاهرود در سال ۱۳۹۳ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پیشتیمار بذری با عصاره مرزنجوش (اندام رویشی مرزنجوش) در پنج سطح (عدم پیشتیمار (آب خالص))، پیشتیمار با عصاره به غلظت ۴۰ و ۶۰ درصد مرزنجوش هر کدام به­مدت زمانهای ۶ و ۹ ساعت) به­عنوان فاکتور اول و محلولپاشی با عصاره مرزنجوش در سه سطح (محلولپاشی با آب خالص، محلولپاشی با غلظت ۴۰ و ۶۰ درصد مرزنجوش) بهعنوان فاکتور دوم بودند، که در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار قرار گرفتند.  نتایج: بالاترین فعالیت آنزیمهای آنتی­اکسیدانی در ۹ ساعت پیشتیمار بذر با غلظت ۶۰ درصد و کمترین فعالیت در شاهد مشاهده شد. افزایش غلظت عصاره مرزنجوش تاثیر به­سزایی بر پارامترهای مورد نظر داشت. بهطوریکه با افزایش غلظت عصاره مرزنجوش میزان فعالیت آنزیمهای آنتی­اکسیدانی افزایش یافت. نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و کاتالاز در برگ سویا تحت تاثیر پیشتیمار بذر با عصاره مرزنجوش افزایش مییابد.