بررسی پاسخ توده های مقاوم و حساس علف هرز خونی واش معمولی (Phalaris minor) به دزهای مختلف علفکش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردی اتیل از دو استان کشور

به منظور کمی سازی درجه مقاومت توده های مقاوم علف هرز خونی واش معمولی به علف کشمزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردی اتیل (OD ۱.۲%) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی و با سه تکرار انجام شد. این آزمایش دوبار در گلخانه موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور در سال ۱۳۹۸ تکرار شد.تیمارهای این آزمایش شامل دو استان (فارس و خوزستان)، چهار توده علف هرز خونی واش (شامل دو توده حساس (G۳ وKH۳۷) و دو توده مقاوم (F۱۲ و KH۴۳)) و هفت دز مختلف علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفنپایردی اتیل بودند. توده های خونی واش در مرحله دو تا سه برگی در معرض هفت دز مختلف علف کش قرار گرفتند. چهارهفته پس از سمپاشی وزن خشک گیاهان اندازه گیری شد. به منظور تعیین درجه مقاومت و برازش نمودارها از مدللگ لجستیک سه پارامتره استفاده شد. میانگین درجه مقاومت برای توده مقاوم KH۴۳ از استان خوزستان ۸ / ۳ برآورد شد.همچنین به دلیل مقاومت بالای توده F۱۲ از استان فارس، برازش مدل برای این توده ممکن نبود بنابراین درجه مقاومتبرای این توده، بیش از ۸ / ۱۹ تخمین زده شد. بروز مقاومت بالا به علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفنپایردی اتیل در علف هرز خونی واش، از استان های فارس و خوزستان زنگ خطری برای کشاورزی این مناطق می باشد . بنابراینباید از مصرف متوالی این علف کش خودداری شود. همچنین به منظور حفظ این علف کش در سبد سموم، رعایت برنامه هایمدیریتی مثل تناوب زراعی، اختلاط علف کش ها و تناوب استفاده از علف کش ها ضروری است.