مطالعات فازی، ریزساختاری و رفتار شکست اتصال فاز مایع گذرا در آلیاژ نایمونیک ۷۵ در دماهای مختلف

در این پژوهش، فرایند اتصال فاز مایع گذرا، روی آلیاژ نایمونیک ۷۵، توسط لایه واسط AWS BNi-۲، به ضخامت ۳۲ میکرون، مورد بررسی قرار گرفت. فرایند اتصال فاز مایع گذرا، در سه دمای مختلف ۱۰۵۰، ۱۱۰۰ و ۱۱۵۰ درجه سلسیوس، به مدت ۶۰ دقیقه، انجام شد. از پراش پرتو ایکس، برای شناسایی مشخصات فازهای بورایدی در اتصال، استفاده شد. نتایج آزمون­ها برای آلیاژ نایمونیک ۷۵، نشان داد که زمان و درجه حرارت، تاثیر قابل مشاهدهای، روی تشکیل فازهای بورایدی، مانند بوراید کروم و بوراید نیکل دارد. همچنین، استحکام برشی این اتصالات، اندازه-گیری شد. نتایج، حاکی از آن است که ساختار اتصال، از سه منطقه انجماد هم­دما، منطقه انجماد غیرهم­دما و منطقه متاثر از نفوذ، تشکیل شده بود. نواحی متاثر از نفوذ نیز، با افزایش دما، از بین رفت و همگن­سازی نسبی، در اتصالات، ایجاد گردید. نتایج حاصل از استحکام برشی، نشان داد با افزایش دمای اتصال­دهی، از ۱۰۵۰ به ۱۱۵۰ درجه سلسیوس، استحکام برشی، از ۶۳ به ۱۵۲ مگاپاسکال، افزایش یافت. بررسی سطوح شکست اتصالات در آلیاژ نایمونیک ۷۵، نشان داد که با افزایش دمای اتصال، حالت شکست، از ترد به نیمه ترد و در نهایت، نرم، تغییر می­یابد که این موضوع، ناشی از کاهش ترکیبات بین­فلزی و ساختار یوتکتیکی است.