راهبردهای ترویج تفکر موعودگرایی

موضوع موعود و منجی، در بسیاری از ادیان و مکاتب دینی بهعنوان یکی از عقاید مهم و راهبردی بهشمار میآید. حتی این مقوله در تمدنهای کهن نیز بهچشم میخورد و شواهد متعددی در آموزهها و تعالیم آنها وجود دارد که حاکی از احترام و انتظار نسبت به موعود است. به همین دلیل این تفکر و یا انگاره، بـهشدت انگیزه و رسالت جهانیشدن را دارد. به بیان دیگر موعودگرایی و یا به تعبیر اسلامی آن مهدویت، بهعنوان یک حقیقت مشترک بینالادیانی در میان همه ادیان بشری، از ادیان توحیدی تا غیرتوحیدی، به دلیل وجود مفاهیمی مشترک نظیر آرامش، نـجات، ظلمستیزی و غلبه حق، از قـابلیت ایجاد تعاملی مناسب در میان تـمام جـوامع بهرهمند است. بدیندلیل، مقاله حاضر با هدف ارائه راهبردهای ترویج تفکر موعودگرایی با تاکید بر ادیان الهی و غیرالهی منتخب به رشته تحریر درآمده است و ضمن بهره گیری از روش توصیفی،پس از مروری بر دیدگاه ادیان مختلف پیرامون موعود، با بهرهگیری از دیدگاه ۲۵ نفر از خبرگان این حوزه شامل آیات عظام، علما و روحانیون، اساتید دانشگاه و صاحبنظران مدیریت راهبردی، تعداد ۲۰ راهبرد استخراج گردید و سپس از میان آنها ۵ راهبرد کلان ترویج تفکر موعودگرایی بدینشرح مشخص گردیدند: تلاش برای عمقبخشی به معارف موعودگرایی و بهروز نمودن متون مربوط به آن، گسترش وحدت امت اسلامی، تقریب بین مذاهب و ادیان موعودگرا، گسترش عقیده جهانی به ظهور موعود، معرفی جهانی موعود شیعه و اسلام