نانوکامپوزیتهای پلییورتانی بر پایه هیدروکسیدهای دوگانه لایهای: مروری بر روشهای سنتز و کاربردها
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 332
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-33-5_001
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
امروزه توسعه نانوکامپوزیتهای پلیمری بهمنظور بهبود استحکام مکانیکی، پایداری گرمایی، کاهش هزینه ساخت و فراهمسازی امکان استفاده برای کاربردهای ویژه مورد توجه زیادی قرار گرفته است. پلییورتانها بهعنوان گروه مهمی از پلیمرها، دامنه گسترده و کنترلپذیری از خواص فیزیکی و مکانیکی را بهدلیل امکان استفاده از مواد اولیه گوناگون مانند پلیالها و ایزوسیاناتها نشان میدهند. تنوع و کنترلپذیری خواص انواع مختلف پلییورتانها مانند الاستومرها، الیاف، اسنفجها، هیدروژلها و پوششها، این دسته از پلیمرها را به گزینه مناسبی برای کاربرد در زمینههای گوناگون نظیر حملونقل، پوشاک، مبلمان و زیستپزشکی تبدیل کرده است. مطالعات فراوانی در راستای تهیه نانوکامپوزیتهای پلییورتانی با استفاده از نانوساختارهای متنوعی مانند نانوذرات گرافن، نانولولههای کربن، اکسیدهای فلزی و سایر مواد انجام شده است. نانوساختارهای هیدروکسیدهای دوگانه لایهای (LDH)، دستهای از ترکیبات لایهای معدنی و دوستدار محیطزیست با قابلیت تبادل آنیون هستند. لایههای این نانوساختارها بار مثبت دارند و فضای میان لایهها نیز آنیونها و آب وجود دارد. بهدلیل ساختار لایهای و ظرفیت تبادل آنیون زیاد، LDHها در زمینههای بیشماری از قبیل کاتالیزگرها، رهایش دارو، جذب و جداسازی گازها و آلایندههای زیستمحیطی و نیز استفاده بهعنوان جاذب فرابنفش، بازدارنده خوردگی و بازدارنده شعله در پلیمرها استفاده میشوند. طی سالهای اخیر از نانوساختارهای LDH در تهیه نانوکامپوزیتهای پلییورتانی بهمنظور بهبود خواص گوناگون نظیر خواص مکانیکی، گرمایی و مقاومت شعله در پلیمرها استفاده شده است. در مقاله حاضر، افزون بر معرفی نانوساختارهای LDH، پلییورتانها و کاربرد آنها، نانوکامپوزیتهای پلییورتانی برپایه LDH نیز بحث میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس محمدی
اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشکده شیمی، گروه
حسین عبدالوند
اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشکده شیمی، گروه
مهدی باریکانی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :