ارزیابی تاثیر تمرینات پیلاتس بر ارتقای شاخص های روان تنی در زنان سالمند

جمعیت سالمند در کشور رو به افزایش است و اختلالات و تغییرات عصبی- هورمونی، جسمانی بر کاهش عملکردهای جسمانیو روانی آنان موثر است. در این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر تغییرات عملکرد جسمانی و شناختی در زنان سالمندبررسی شد. مشارکت کنندگان در پژوهش زنان سالمند شهر اصفهان (سن: ۶۰ - ۶۵، شاخص توده بدنی: ۲۴ - ۳۰) بودند. ۲۷ زنسالمند به روش داوطلبانه در پژوهش شرکتکردند و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره تمرین و ۱۲ نفره کنترل قرارگرفتند.مشارکت کنندگان گروهتمرین در تمرینات پیلاتس به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه ۷۵ دقیقه با شدت ۳-۸شاخص بورگ شرکتکردند. برای اندازه گیری های عملکرد جسمانی از ازمون تعادل ایستا، تعادل پویا، آزمون سنجش سرعت وپیاده روی راکپورت و برای عملکرد شناختی از آزمون MMSE استفاده شد. اندازه گیری شاخص های بدنی (وزن و قد)، تکمیلپرسشنامه و آزمون های عملکرد جسمانی قبل و بعد از تمرین ورزشی انجام شد. برای انجام آزمونه ای آماری از ازمون شاپیروویلکبرای تعیین نرمالیته داده ها استفاده شد. برای مقایسه گروه ها از آزمون تحلیل کوواریانس و سطح معناداری ۰/۰۵ استفادهشد.نتایج پژوهش نشانداد که در مقایسه دو گروهتمرین و کنترل، هشت هفته تمرینات پیلاتس باعث افزایش معنادار سرعت راه رفتن(P>۰/۰۰۰۱)، تعادل ایستا (P>۰/۰۰۰۱)، تعادل پویا (P>۰/۰۰۰۱)، آمادگی قلبی تنفسی (P>۰/۰۰۰۱). و عملکرد شناختی(P>۰/۰۰۰۱). در زنان سالمند شد.