تاثیر یک برنامه تمرین ی منتخب بر سطوح سرم ی اینترلوکین ۶ ، اینترلوکین ۴، و عملکرد حرکتی بازیکنان نخبه واترپلو

در سال های اخیر مطالعات بسیاری در بحث ایمونولوژی ورزش و اجزای کلیدی عملکردهای ایمنیهمچون سلول های ایمنی، ایمونوگلوبین ها، گلوتامین و سایتوکین ها و تاثیر عواملی محیطی، تغذیه ایو تمرینی متمرکز شده اند. تحقیق ما به منطو ر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین منتخب بر سطوحسرمی IL-۴ ،IL-۶ و عملکرد حرکتی با زیکنان نخبه واترپلو اجرا شد. بدین منظور ۲۰ واترپلوکار مرد (با میانگین سنی ۲±۲۳ سال) به صورت تصادفی به دو گروه ۱۰ نفری تجربی (تمرینمنتخب واترپلو) و کنترل (تمرین سنتی واترپلو) تقسیم شدند. تمرین منتخب واترپلو به مدت هشتهفته و هر هفته ۶ جلسه انجام شد. جهت کنترل شدت تمرینات از روش کارونن به عنوان درصدیاز حداکثر ضربان قلب بیشینه (MHR%؛ ۸۰-۱۰۰) استفاده شد؛ همچنین هر هفته به میزان پنجدرصد بر شدت تمرینات افزوده شد. در این پژوهش تست های عملکردی واترپلو شامل رکورد شنای۵۰ متر، شنای ۱۰۰ متر سربالا، شنای ۲۰۰ متر کرال سینه، شنای ۶x۵۰ متر و شنای ۴۰۰ متربود. جهت بررسی سطوح سرمی ۵IL-۴ ،IL-۶ سی سی خون وریدی در مرحله پیش و پسآزمون گرفته شد و با روش الایزای ساندویچی سنجش گردید. جهت مقایسه میانگین های اندازه گیریشده از آزمون تی (t-test) در سطح معنی داری P<۰/۰۵ استفاده شد. نتایج نشان داد هشت هفتهتمرین منتخب واترپلو سبب تغییرات معنیدار در سطوح IL-۴ پلاسمایی واترپلویست های نخبهشد (P<۰/۰۵) ولی با این وجود نتواست تغییرات معنی داری در سطوح IL-۶ و عملکردواترپلویست ها در رکورد شنا شود. هرچند که بهبود نسبی رکود شنا در واترپلویست ها مشاهده شد،با این وجود با توجه به محدویت اطلاعات در این حوزه نیاز به انجام پژوهش های بیشتر در اینخصوص احساس می شود.