بررسی علل گرایش زرتشتیان به بهائیت در قرن ۱۸ میلادی

با ظهور بهائیت و تبلیغاتی که توسط یاران بها الله صورت گرفت، پیروان دیگر ادیان به این دین گرایش پیدا کردند. در بین افرادی که دین خود را به بهائیت تغییر دادند، زرتشتیانی بودند که در قرن ۱۸ م دین خود را رها و با توجه به تطبیق آموزه های زرتشتی و بوسیله عقاید خودشان، بهایی شدند. از جمله دلایلی که موجب تغییر دین این عده از زرتشتیان شد معرفی بها الله به عنوان منجی زرتشتیان و فردی که نسبش به زرتشت و انوشیروان ساسانی می رسد. اما بررسی شرایط و ویژگی هایی که منجی در دین زرتشت دارد نشان می دهد بها الله نمی تواند موعود زرتشتیان باشد. همچنین در بین مورخین زمان و مکان مشخصی برای زرتشت وجود ندارد و پرونده پادشاهی انوشیروان ساسانی به گونه ای نیست که رسیدن نسب نامه فردی به این پادشاه، موجب افتخار و مباهات باشد. تغییر دین زرتشتیانی که با این مطالب صورت گرفت مخالفت موبدان زرتشتی در دو موضوع موعود بودن بها الله و همچنین بحث هایی با نوبهائیان زرتشتی را باعث شد. هدف از این پژوهش بررسی درستی دلایلی است که موجب گرایش این افراد به فرقه بهائیت شد.