بهبود رفتار دینامیکی ساختمان‏های مجاور با میراگرهای ویسکوز سیال

در سالهای اخیر، استفاده از سیستمهای کنترلی در ساختمانها افزایش یافته است و بیش از پیش، اهمیت آن برای کاهش ارتعاش سازهها احساس می‏شود. برای بهبود رفتار دینامیکی ساختمانهای مجاور، سیستمهای کنترلی میتوانند بین ساختمانهای مجاور به عنوان سیستمهای فعال، نیمه فعال و غیر فعال نصب شوند. یکی از مهمترین دستگاههای میراگر در کنترل غیر فعال، میراگر ویسکوز سیال میباشد. میراگرهای ویسکوز سیال به دلیل وجود مقاومت بالای سیال آنها، اجازه میدهد تا پاسخ لرزه ای ساختمانهای مجاور کاهش یابد. در این مقاله اثر میراگرهای ویسکوز بر کاهش جابهجایی طبقه بالا و همچنین بهبود رفتار دینامیکی ساختمانهای مجاور مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی در این پژوهش، استفاده از سیستمهای کنترلی در دو ساختمان مشابه مجاور برای کاهش پاسخ کل سیستم میباشد. به منظور تحلیل مدلسازی برای بهبود رفتار دینامیکی ساختمانهای مجاور متفاوت متصل شده با میراگرها، تعداد دو مدل از نمونههای اصلی در این مقاله بررسی شده است که برای استخراج آنالیز پاسخ و تاریخچه زمانی از نرم افزار SAP ۲۰۰۰ استفاده بهرهجویی میشود. نتیجهها نشان میدهند که اثر میراگرهای ویسکوز سیال برای ساختمان بلندتر نسبت به ساختمان کوتاهتر، کم رنگتر است. همچنین این میراگرها برای ساختمانهای مجاور با ارتفاعهای مختلف نسبت به ساختمانهای با ارتفاع یکسان اثر بخشی بیشتری دارند.