شناسایی و ارزیابی ریسک در پروژه های ساخت پتروشیمی در ایران؛ مطالعه موردی: هلدینگ پتروشیمی باختر

یکی از اساسیترین موضوعات مطرح در بسیاری از سازمانهای پروژهمحور، مدیریت ریسک پروژههای درحال انجام آن سازمان است. در این راستا در گام نخست میبایست ریسکهای بالقوه پروژهها، تحت ساختاری نظاممند و فراگیر، شناسایی شده و پس از آن با بهرهگیری از روشهای مناسب و مطلوب به ارزیابی آنها از حیث احتمال رخداد و نیز میزان اثرگذاری آنها بر اهداف پروژه پرداخته شود. در این مطالعه، با در نظرگیری شرکت هلدینگ پتروشیمی باختر به عنوان یکی از بزرگترین شرکتهای ایجاد کننده و بهرهبردار پروژههای پتروشیمی در ایران به عنوان مطالعه موردی، به شناسایی و ارزیابی عدمقطعیتها و ریسکهای جاری و محتمل پروژههای ساخت پتروشیمی در ایران پرداخته شده است. برای شناسایی ریسکها از دو روش بررسی مستندات و مصاحبه بهره برده شده است. این فرآیند منجر به شناسایی و طبقهبندی ۱۰۴ ریسک بالقوه در پروژههای پتروشیمی، در دو دسته و ۸ زیردسته، شده است. همچنین از آنجا که ارزیابی ریسکها یک فرآیند تصمیمگیری شهودی، ذهنی و وابسته به تجربیات گذشته است، برای این مرحله از روش منطق شهودی استفاده شده است. روش منطق شهودی که روشی مبتنی بر تصمیمگیری با معیارهای چندگانه و تئوری شواهد دمپستر-شافر است، برای مواجهه با چنین قضاوتهای شهودی و نادقیقی که در فضایی نامطمئن و با نقص در دسترسی به اطلاعات و شواهد انجام میگیرد، روشی کارا و سودمند است. استفاده از این روش، علاوه بر ارزیابی و رتبهبندی ریسکهای شناسایی شده، منجر به اندازهگیری سطح شناخت از ریسکهای شناسایی شده نیز شده است.