موانع تشریک مساعی مطلوب بخش دولتی و غیردولتی در پروژه های ساخت، بهرهبرداری و انتقال آزادراهی ایران

پژوهش حاضر به ارائهی مدل آسیبشناسی فرآیند تشریک مساعی بخش دولتی و غیردولتی، به عنوان یکی از عوامل کلیدی موثر بر عملکرد پروژه با استفاده از روش تحقیق چندموردی و با بهرهگیری از ابزار نظریه دادهبنیاد برای تجزیه و تحلیل دادهها میپردازد. این پژوهش، به دنبال یافتن رانههای کیفیت تشریک مساعی در اجرای پروژههایی است که سیستم تحویل آنها از گونه BOT میباشد. این رانهها شامل شرایط علی، ساختارها، فرآیندها، و سازوکارهای کنشگران تشریک مساعی بخش دولتی و غیردولتی خواهد بود. بر این اساس در ابتدا با مرور ادبیات، رویکرد کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه و نحوه تعامل طرفین مشارکت در بسترهای مختلف بررسی میشود. سپس با رجوع به موردهای موفق و ناموفق در تشریک مساعی بین طرفین مشارکت از بخش دولتی و غیردولتی و انجام مصاحبه با افراد مختلف از سطوح مدیریتی متفاوت از دو بخش دولتی و غیردولتی، شرکت در جلسات کمیته شرکتهای سرمایهگذار در ساخت آزادراههای ایران و یادداشتبرداری از مشاهدات خود از نحوهی گفتگو، رفتار و تعامل طرفین مشارکت، دادههای مورد نیاز جهت کاربست نظریه دادهبنیاد جمعآوری میشود. آنگاه از طریق تجزیه و تحلیل دادهها، مدل آسیبشناسی فرآیند تشریک مساعی مشارکت بین بخش دولتی و غیردولتی در پروژههای آزادراهی از گونهی BOT تدوین و ارائه میشود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، فقدان احترام، عدم پوشش ریسک، و عدم تصمیمگیری مشترک شرایط علی پدیدهی تشریک مساعی نامطلوب را تشکیل میدهند. در نهایت ضمن مقایسهی یافتههای پژوهش با ادبیات موجود، پیشنهادات اجرایی جهت کاهش آسیبها و ارتقا تشریک مساعی موجود ارائه میشود.