تحلیل کیفرشناختی تحول مجازات در جرم اختلاس

اختلاس یکی از بارزترین مصادیق فساد مالی و سو استفاده ی کارکنان دولت، نسبت به اموال سپرده شده به آن ها است. با توجه به گستردگی روز افزون و آثار مخربی که جرم اختلاس برسطح جامعه می گذارد می تواند تهدیدی جدی علیه امنیت ملی و بقای نظام اقتصادی کشور شود. بدین منظور اهمیت برخورد و واکنش نسبت به این جرم بیش از پیش نمایان است و شایع ترین نوع پاسخ به آن، توسل به نظام حقوق کیفری (مجازات) است.با توجه به تحولاتی که در زمینه ی اجرای مجازات ها به وجود آمده امروزه مجازات بزهکاران در سایه ی مطالعات جرم شناختی (بررسی علل و عوامل وقوع جرم) و کیفرشناختی (چگونگی اجرای مجازات و تطبیق آن با شخصیت بزهکار و...) مورد توجه محققان حقوق کیفری قرار گرفته است. آشنایی با علم کیفرشناسی، از آن رو حائز اهمیت است که با توجه به مطالعه و بررسی آن می توان مبانی، کارکرد و اصول حاکم بر مجازات ها، کارایی یا عدم کارایی، موثر بودن مجازات ها یا عدم آن، توجیه پذیری یا فقدان آن به منظور بازدارندگی، اصلاح و بازپروری و سلب توان بزهکاری مجرمین را شناسایی و مورد مطالعه قرار داد. این پژوهش ضمن تبیین مفهوم کیفرشناسی، مبانی کیفرشناسی، تحول مجازات و اختلاس، در راستای پاسخگویی به این سوال است که آیا تحول مجازات ها در جرم اختلاس با مبانی و کارکردهای کیفرشناختی همسو و منطبق بوده است؟ در راستای این سوال محقق مطالب را به روش توصیفی، تحلیلی مورد بررسی قرار داد و به این نتیجه رسید که علیرغم وجود برخی ایرادات با توجه به تلاش های چشمگیری که در سال های اخیر در روند رسیدگی به پرونده های مجرمین اقتصادی مشاهده می شود همچنین باتوجه به تغییر و تحولات مبانی و اصول حاکم بر تعیین و تقنین و اجرای مجازات در جرایم اقتصادی (جرم اختلاس)، می توان گفت اجرای مجازات در این حوزه، در مسیر انطباق با مبانی کیفرشناسی گام برداشته است.