بررسی روند حجم خشکی رودخانه با استفاده از آزمون نقاط چرخش، من-کندال و اسپیرمن (مطالعه موردی: رودخانههای حوضه دریاچه ارومیه)

یکی از شرایط مهم در تحلیل سریهای زمانی این است که سری زمانی ایستا باشد. یک سری زمانی نسبت به پارامترهای آماری خود ایستاست زمانی که امید ریاضی آن پارامتر مستقل از زمان باشد. با توجه به اینکه اغلب سری های زمانی ناایستا هستند لازم است که عوامل ایجاد ناایستائی شناسائی شده و از سری زمانی حذف شوند. یکی از عوامل مهمی که سبب ناایستایی سری زمانی میشوند، مولفه روند است. در این مطالعه با استفاده از دادههای دبی روزانه، سری زمانی حجم آورد خشکی ۱ تا ۶۰ روزه رودخانههای حوضه دریاچه ارومیه استخراج شد و سپس روند تغییرات حجم خشکی ۱ روزه رودخانهها با استفاده از سه آزمون نقاط چرخش، اسپیرمن و من-کندال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان دهنده برتری روش من-کندال و اسپیرمن نسبت به آزمون نقاط چرخش بود و نتایج آزمونهای اسپیرمن و من-کندال نشان دهنده روند افزایشی خفیف در ۴ ایستگاه از ۹ رودخانه حوضه دریاچه ارومیه بود که می-توان این ایستگاهها را تقریبا بدون روند در نظر گرفت. در ۵ ایستگاه روند افزایشی چشمگیر قابل رویت بود.