تبیین الگوی کاربرد صناعات بدیعی و بیانی در نفثه المصدور
محل انتشار: دوفصنامه زبان و ادب فارسی، دوره: 71، شماره: 238
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERLIT-71-238_005
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
نفثهالمصدور یکی از شاهکارهای بدیع نثر فنی و مصنوع در حوزه زبان و ادب فارسی است که شهابالدین محمد خرندزی زیدری نسوی آن را در شرح مصائب روزگار جلالالدین خوارزمشاه در زمان حمله مغول نوشته است. این کتاب دارای نثری منشیانه و فصیح است که نویسنده در تصنیف آن توجه فراوانی به کاربرد آرایههای بدیعی، بیانی، آیات، احادیث و لغات و اصطلاحات عربی دارد. سوال مطرح این است که آیا نویسنده در کاربرد آرایههای زبانی از الگوی خاصی پیروی کرده یا اینکه این عناصر را تنها بهمنظور آرایش لفظی و معنوی کلام خود بهکار برده است. در پاسخ به این پرسش باید گفت که زبان فنی این اثر، دارای الگوی منسجمی در ژرفساخت است که نویسنده به پیروی از آن، دست به گزینش صنایع و آرایههای لفظی و معنوی زده و از یکسو کنایه و تشبیه را بیشتر از استعاره و مجاز بهکار برده و از سوی دیگر به پیروی از همین الگو از میان آرایههای بدیع لفظی، انواع گونههای سجع و جناس را برگزیده و در ایجاد موسیقی زبان اثر خود از آنها بهره برده است. در حوزه بدیع معنوی نیز کاربرد صنعت اغراق، تضمین و تلمیح که زیرساختی تشبیهی دارد، صبغه تشبیهی زبان نفثهالمصدور را پررنگتر کرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهنوش رحیمی هرسینی
دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان
علی حیدری
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه لرستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :