نظریه ادبی سبک هندی؛ با تاکید بر اشعار صائب تبریزی
محل انتشار: دو فصلنامه ادب فارسی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 318
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-7-2_008
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
دیدگاههایی که شاعران هر دوره درباره تعریف شعر ارائه میکنند، روشنگر ویژگیهای نوع شعری است که در آن دوره مقبول طبع آنان قرار میگرفته است. مجموع این دیدگاهها بهطورکلی میتواند به لحاظ نظری تعریف شعر مطلوب را در هر عصری برای ما روشن سازد؛ ازاینرو، میتوانیم از این دیدگاهها به «نظریه ادبی» آن عصر یا دوره تعبیر کنیم. شاعران عصر صفوی و بهویژه برجستهترین آنها، یعنی صائب تبریزی نیز دیدگاههایی درباره شعر در اشعارشان مطرح کرده و تعریفی متفاوت با دورههای پیشین از شعر ارائه کردهاند. مقاله حاضر سعی دارد با جستوجو در اشعار شاعران برجسته عصر صفوی و با کمکگرفتن از شعر این شاعران، ویژگیهای نظریه شعری این عصر را بررسی و تبیین کند و جنبههای آن را بکاود. در این پژوهش تاکید عمده بر شعر صائب بوده است؛ زیرا برجستهترین شاعر سبک هندی است. بررسی حاضر به این نتیجه دست مییابد که تعریف شاعران از نوع شعر مطلوب در این عصر با تعریف آن در دورههای قبلی کاملا متفاوت است. معنی و مضمون بیگانه، بهعنوان مهمترین عنصر اصلی در تعریف و ارزیابی شعر مطرح میشود که رعایتنکردن آن عدم پذیرش و مقبولیت شعر را از سوی شاعران در پی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهربانو بابایی
دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه
عبداله طلوعی آذر
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه
فاطمه مدرسی
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :