پهنه بندی زمین برای توسعه فیزیکی شهر شیراز با استفاده از GIS و AHP

با توجه به این که روند رشد شهرنشینی در ایران درپی تحولات اقتصادی، اجتماعی عمیق دهه های قبل، در سالهای اخیر موجب رشد لجام گسیخته شهرهای با نقش ملی و ناحیه ای گردیده و بدون تناسب با ظرفیت ها و امکانات طبیعی منطقه پیامدهای ناخوشایندی را در فضای کالبدی - زیستی درون شهر به همراه داشته است، رشد جمعیت با اشغال فضای شهری، عدم تعادل در ساخت و بافت شهر را به وجود آورده و آسیب های جبران ناپذیری را در محیط زیست شهری وارد ساخته است. در نتیجه پهنه بندی زمین برای توسعه فیزیکی شهرها همواره مورد توجه جغرافیدانان و برنامه ریزان شهری قرار گرفته است و بنابراین مکان یابی اراضی مناسب برای توسعه فیزیکی شهرها بسیار ضروری است. در این مقاله با استفاده از مدل AHP در نرمافزار ARC GISپهنه بندی زمین برای توسعه فیزیکی شهر شیراز بر پایه ۸ معیار (شیب، جنس زمین، سطح ایستایی آب های زیرزمینی، قابلیت زمین، حریم رودخانه، فاصله از گسل، ارتفاع و بافت خاک) ارزیابی شده و نقشه پهنه بندی زمین به دست آمد. نقشه پهنه بندی به دست آمده، سه پهنه اولویت دار با تناسب بالا (۲۱۵۱۶ هکتار)،با تناسب کم (۲۳۰۶۹ هکتار) ونامناسب (۲۳۲۸۹ هکتار) برای توسعه فیزیکی را نشان می دهد و می تواند مورد استفاده مدیران و برنامه ریزان شهری قرار گیرد.