مبنای ضمان درک در حقوق ایران و فرانسه و تاثیر آن بر آیین رسیدگی
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق تطبیقی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 409
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWM-7-2_003
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
درصورتیکه مبیع مستحق للغیر درآید، مشتری جاهل میتواند برای استرداد ثمن و غرامات وارده به فروشنده مراجعه کند که قانون مدنی از آن با عنوان ضمان درک بحث کرده است. قهری یا قراردادی بودن مسئولیت ناشی از ضمان درک در سیستمهای حقوقی محل سوال است. قانون مدنی ایران در برخی مواد از جمله ماده ۳۶۲ ضمان درک را از آثار عقد صحیح دانسته و در برخی مواد همچون ماده ۳۹۱ مسئولیت ناشی از ضمان درک را قهری تلقی کرده است. مطالعه تطبیقی مبنای ضمان درک در حقوق ایران و فرانسه مشخص میکند که این تفاوت رویکرد ناشی از آن است که در وضع قانون مدنی از یکسو از حقوق فرانسه اقتباس شده و از سوی دیگر دیدگاه فقیهان امامیه مدنظر قرار گرفته است. با این حال، اثبات خواهد شد که مسئولیت ناشی از مستحق للغیر درآمدن مبیع، مسئولیت قهری است نه قراردادی که این مهم بر آیین رسیدگی دادگاهها موثر خواهد بود؛ از جمله اینکه دعوای استرداد ثمن و غرامت ناشی از مستحق للغیر درآمدن مبیع یک دعوای مالی و دینی محسوب خواهد شد و دادگاه صالح در این دعوا، دادگاه محل اقامتگاه خوانده خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی کاهه
دکتری حقوق خصوصی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، مرکزی، ایران.
جلیل قنواتی
دانشیار دانشکده حقوق، دانشگاه تهران، پردیس فارابی، قم، ایران.
محسن برهان مجرد
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه مفید، قم، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :