بررسی تطبیقی تعهدات ایران در چارچوب نظام دسترسی در پادمان، پروتکل الحاقی و برجام
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق تطبیقی، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 205
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWM-6-2_006
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از منظر حلوفصل مسالمتآمیز اختلافات، یک نقطه عطف محسوب میشود؛ اما در بعد داخلی، مساله دسترسی و نظارت بر فعالیتهای هستهای ایران در برجام از حساسیت بالایی برخوردار است. برجام در درون خود دو سازوکار دسترسی عادی و اتهامی تعبیه نموده است که پایش این نظارت و دسترسی، بر عهده آژانس بینالمللی انرژی اتمی گمارده شده است. نظارت عادی در برجام تا حد بسیاری مشابه آن چیزی است که در نظام نظارتی آژانس در قالب پادمان، پروتکل الحاقی و کد اصلاحی۱.۳ صورت میپذیرد و آنچه که در این حوزه بهعنوان نوعی نوآوری تلقی میشود، موسوم به اقدامات شفافساز است. آنچه که در این میان بحث برانگیز و به تعبیری، تبعیضآمیز به نظر میرسد، دسترسیهای اتهامی در برجام است که با فرایند ۲۴ روزهای که در خود دارد، میتواند زمینه نفوذ اطلاعاتی آژانس را فراهم آورد. در نوشتار حاضر با تاکید بر برجام به مرور اسناد مرتبط در این خصوص پرداخته میشود تا به این پرسش پاسخ داده شود که شیوه و کیفیت دسترسی در برجام چگونه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبداله عابدینی
استادیار دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی و احد کرج، تهران، ایران.
محمدرضا ملت
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، دانشگاه قم، قم، ایران.
مسعود احسن نژاد
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، دانشگاه قم، قم، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :