بررسی اثر اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر بهرهوری در شالیزارهای استان مازندران
محل انتشار: فصلنامه اقتصاد کشاورزی، دوره: 14، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 209
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGEC-14-3_005
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
افزایش تولید برنج در ایران با توجه به کمیابی منابع تولید مستلزم افزایش بهرهوری است. در راستای دستیابی به این هدف، طرح تجهیز و نوسازی اراضی در کشور به اجرا درآمده است. از آنجا که مهمترین استان تولیدکننده برنج در ایران استان مازندران است، لذا هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر بهرهوری در شالیزارهای استان مازندران میباشد. به این منظور اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از هفت شهرستان استان مازندران، برای سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ جمعآوری شد. شاخص ترنکوئیست-تیل برای محاسبه بهره وری کشت اول برنج مورد استفاده قرار گرفت. سپس برای بررسی عوامل موثر بر بهرهوری، الگوی رگرسیون معمولی برآورد شد. همچنین برای تعیین عوامل متمایز کننده شالیکاران به دو گروه؛ افراد دارای بهرهوری بالاتر و پایینتر از متوسط نمونه؛ الگوی لاجیت تخمین زده شد. نتایج نشان میدهد عواملی مانند طرح تجهیز و نوسازی اراضی، اجارهبهای زمین، منطقه جغرافیایی (غرب در مقابل شرق استان)، تکنولوژی تولید در قالب رقم محصول (محلی در مقابل پرمحصول)، تخصص و کشت دوم تاثیر مثبت بر بهرهوری داشته درحالیکه مقیاس تولید هیچگونه اثری بر بهرهوری ندارد. همچنین محاسبه اثر نهایی حاصل از الگوی لاجیت نشان دهنده آن است که طرح تجهیز و نوسازی اراضی از عوامل مهم و اثر گذار بر بهرهوری برنج میباشد بطوریکه با اجرای این طرح احتمال اینکه شالیکاران در کشت اول خود بهرهوری بالاتر از متوسط نمونه را تجربه کنند ۲۸ درصد افزایش مییابد. لذا با توجه به اینکه اجرای این طرح سالهای طولانی به طول انجامیده، توجه به انجام هرچه سریعتر این طرح در سایر نقاط استان توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه عنایتی
گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران.
حامد رفیعی
گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :