ارزیابی میزان رسوب زایی ناشی از تاثیر داده های اقلیمی دما و بارش درسازه های مهندسی حوزه آبریز کارون ایران

تولید و ایجادرسوب در فرآیند رسوب گذاری در حوضه های رسوبی، حوزه های آبریز رودخانه و خصوصا سازه های مهندسی و پروژه های عمرانی به ویژه در مخازن سدها بعنوان سازه های بزرگ و سنگین بسیار حائز اهمیت است، ضروری است تا به بررسی این مسئله و شرایط تاثیرگذار ناشی از توپوگرافی و سطح تراز ارتفاعی مناطق و پارامترهای اقلیمی موثر در آن به ویژه دما و بارش (بارندگی) پرداخته شود . شرایط اقلیمی بعنوان یکی از عوامل مهم در این مورد می باشد حوزه آبریز کارون به عنوان یکی از این حوزه ها شناخته شده که بخشی از آن در منطقه لالی قرار دارد. در این پژوهش، منطقه لالی استان خوزستان، به عنوان یک مدل رسوبی مورد بررسی قرار گرفته است که به تحلیل این دو متغیر در آن پرداخته شده است .در تحقیق حاضر که به طور آماری میزان پارامترهای تبخیر ناشی از افزایش دو پارامتر دماو بارندگی را در حوضه منطقه مورد تحقیق مد نظر قرار داده است . مقادیر این دو پارامتر عمدتا با یکدیگر مغایرت دارند به این ترتیب که در شرایطی که مقدار بارندگی در یک ایستگاه اصلی افزایش می یابد، مقدار دما در آن ایستگاه کاهش می یابد و افزایش میانگین فصلی بارندگی سبب می شود تا تبخیر در سطوح تراز ارتفاعی بالاتر کاهش یابد. نتایج نشان می دهد که میزان پارامترها در سطوح تراز ارتفاعی بالاتر متفاوت می باشند .علاوه بر آن مشخص شد که تاثیرگذاری پارامترهای دما و بارندگی و فرسایش و رسوب گذاری بیشتر از پارامترهای دیگر اقلیمی نظیر باد، آفتاب، یخبندان و نظایر آن می باشد. به منظور کاهش اثرات تخریبی و فرسایشی و رسوب گذاری لازم است تا به تحقیق و مطالعه در مورد راه حل های مناسب جهت کاهش تخریب های حاصل از فرسایش، حمل و نقل نهشته های رسوبی در طول مسیر ته نشست رسوب ها خصوصا در سدها پرداخته شود تا روابط فیمابین این پارامترهای تاثیرگذار (دما، بارندگی متاثر از تراز توپوگرافی) تعیین گردد.