اخلاق در تخصیص منابع با تاکید بر نظام سلامت

یکی از چالش های مهم تامین مالی نظام سلامت، انتخاب ابزاری مناسب جهت ارزیابی نابرابری های توزیع و تخصـیص منـابع مـالی اسـت. علم اخلاق یک نیروی توسعه مدار و سازمانی است که از کارکنـان بهداشـت عمـومی و سیاسـتگذاران سـلامت، پشـتیبانی متـدولوژیکی و انگیزشی به عمل می آورد. هدف تخصیص منابع، تصمیم گیری عادلانه است. تخصیص منابع در سه سطح کلان(کل نظام سلامت)، میـانی (بیمارستان) و سطح خرد (فردی) انجام می گیرد و در هر سطح مسائل اخلاقی خاصی مطرح است. بنابراین بـا توجـه بـه افـزایش انتظـارات حرفه ای و عمومی، افزایش بیماران قابل درمان و ظهور تکنولوژی های جدید گران قیمت بایستی میان بودجه های سـلامت، اولویـت هـای رقابتی دولت و محرومیت های استانی، توازن ایجاد کرد. اخلاق، قانون، سیاست و مطالعـات تجربـی بینشـی فـراهم مـی کنـد تـا بتـوانیم بـه متخصصان بالینی کمک کنیم تا در جهت توزیع منصفانه منابع سلامت تلاش کنند.