تاثیر خودشناسی به شیوه تحلیل رفتار متقابل بر سبکهای فرزندپروری و دلزدگی زناشویی والدین

هدف این مطالعه بررسی تاثیر خودشناسی به شیوه تحلیل رفتار متقابل بر سبکهای فرزندپروری و دلزدگی زناشویی والدین بود. این پژوهش در دسته پژوهش های نیمه تجربی قرار گرفته است. تحقیق شامل دو گروه آزمایش و گروه گواه و همچنین دو مرحله پیش آزمون پس آزمون بود. متغیر مستقل خودشناسی به شیوه تحلیل رفتار متقابل است که فقط در گروه آزمایش اعمال میشود و تاثیر آن بر نمرات پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه گواه مورد مقایسه قرار میگیرد . جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجهای شهر کاشان است که دلزدگی زناشویی بالایی دارند. حجم نمونه ۳۰ نفر ۱۵) نفر گواه و ۱۵ نفر آزمایش) که با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. در پژوهش خودشناسی به روش تحلیل متقابل شامل آموزش گروهی تحلیل ارتباط متقابل که عبارت بود از دوره هایی مشتمل بر ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته ۱ جلسه) با برنامه از پیش تعیین شده در قالب اصول و مفاهیم اساسی نظریه تبادلی برنامهریزی شده بود. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز، از پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز و شیوه های فرزند پروری بامریند استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرمافزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد خودشناسی به شیوه تحلیل رفتار متقابل در بهبود و افزایش سبک فرزندپروری اقتدار گرا و کاهش سبک های فرزندپروری سهل گیرانه و استبدادی و دلزدگی زناشویی والدین موثر بوده است. خودشناسی به شیوه تحلیل رفتار متقابل در کاهش هر سه مولفه دلزدگی زناشویی (خستگی جسمی، روانی و عاطفی) موثر بوده است .(p<۰/۰۱) پیشنهاد می شود کلاسهای آموزشی خودشناسی به شیوه تحلیل رفتار متقابل در مراکز مشاوره ازدواج برای عملی کردن و سهولت دسترسی آسان به برنامه های آموزش خودشناسی، برای استفاده زوجین صورت پذیرد.