اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی معلولین جسمی تحت پوشش بهزیستی

این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی معلولین جسمی تحت پوشش بهزیستی انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلولین جسمی مرد تحت پوشش بهزیستی شهر مشهد در نیمه دوم سال ۱۳۹۸ بوده است، که گروه نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با استفاده از انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش ( شامل ۱۵ نفر) و گروه کنترل ( شامل ۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی استفاده شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰-۶۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از کوواریانس نشان داد که بعد از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نمرات پس آزمون متغیرهای بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و امید به زندگی معلولین جسمی تحت پوشش بهزیستی تاثیر دارد.