بررسی اثر پیرسازی بر خواص اپتیکی لایه نازک نانو ساختار اکسیدروی

در پژوهش حاضر اثر پیرسازی بر خواص اپتیکی و ریخت شناسی لایه نازک نانو ساختار اکسید روی تهیه شده به روش چرخشی بررسی شده است. در این پژوهش ابتدا نانوذرات اکسیدروی به روش سل- ژل سنتز و برای مقایسه به مدت دو S-۲ و هفت روز S-۷ پیرسازی شده و سپس نمونه ها به روش لایه نشانی چرخشی روی شیشه لایه نشانی شده است. به منظور تعیین خواص اپتیکی و ریخت شناسی آنالیزهای FESEM, UV-vis, PL گرفته شد. نتایج آنالیز میکروسکوپ الکترونی حاکی از پوشش کامل سطح توسط نانوذرات می باشد. همچین با افزایش زمان پیر سازی به مدت هفت روز اندازه دانه ها و ضخامت لایه کمتر از نمونه S-۲ می باشد. آنالیز طیف سنجی مرئی-فرابنفش نشان داد که مقدار جذب در نمونه S-۷ اندکی افزایش نسبت به نمونه S-۲ داشته است، همچنین محاسبه گاف اپتیکی به روش تاوک نشان می دهد که گاف اپتیکی با افزایش زمان پیرسازی در نمونه S-۷ کاهش یافته است. با توجه به نتایج فتولومینسانس میتوان گفت که مقدار بازترکیب الکترون-حفره در نمونه S-۲ کمتر از نمونه S-۷ است که آن را کاندید مناسب تری برای ساخت دستگاه های اپتیکی مانند سلول خورشیدی و شناساگر نوری می سازد