نقد و بررسی هنر در جامعه با توجه به دیدگاه هنر متعارض در ادبیات عبید زاکانی

بعد از گذشت قرنها مباحث زیادی پیرامون هنر شکل گرفته است. هرچند کلمه »هنر« با ادعاهایی که حمل میکند ترس برانگیز است اما این هنرمند است که با رفتار و واقعیت پیش روی خود یعنی انسانیت و جامعه به این کالبد بیروح جان میدهد. وقتی هنرمند به واسطه شرایط در حقیقت خود بایستد و فقط ملاکش آثار هنری شود آنجاست که هنروارد مرحله ای از رکود و حتی تجزیه و اضمحلال شده است . برای تحقق اصلاحات و عوض کردن شرایط موجود در یک جامعه، این هنرمندان هستند که باید نردبان حرکت مردم به سوی شکوفایی و تغییر اوضاع حاکم شوند.بررسی دوره و افکار عبید زاکانی که بر اثر شرایط خفقان آور جامعه به وجود آمده، طنز سیاسی - اجتماعی است که هدف اصلی این پژوهش انتقاد از شرایط نابسامان جامعه و اصلاح آن است. روح این هنر نمایی در روحیه ی ظلم ستیزی و صلح طلبی و عدالت جویی و مبارزه با ریاکاری زمانه، مصداق های هنری این هنرمند و جامعه ی هنری متعهد است. نگارنده در این پژوهش سعی دارد با روش تحلیلی و توصیفی و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای با بررسی و تحلیل چند نمونه نظریه و نقد درباره هنر و هنرمند آنچه که درایجاد پیش اهنگهای انقلابی زمینهای بارور، حامل نوآوری و گسست، نقد و براندازی میشود و در آن هنگام هنر میتواند مزاحم باشد، آفرینشهایی را مطالبه کند که شانهدفبه پرسش کشیدن هنجارها و برهم زدن توامان سنتهای زیبایی شناسی و جامعه در مجموعه ی آن است.