حل مساله جایگیری کنترل کننده در شبکه های نرم افزار محور باالگوریتم ژنتیک چندهدفه بهبود یافته

شبکه های نرم افزار محور یکی از راهکارهای نوین و مورد توجه در راستای بهبود شبکه های سنتی به شمار می آیند که به جداسازی سطح کنترل از سطح داده می پردازند و جریان باز به عنوان شناخته شده ترین پروتکل ارتباطی میان این دو سطح به کار می رود. در این شبکه ها، چالش های زیادی در زمینه قابلیت اطمینان، مقیاس پذیری و کارایی وجود دارند که باید بررسی شوند. یکی از مهم ترین مسائل مطرح در این شبکه ها بحث مقیاس پذیری است که بسیار وابسته به ارتباطات بین کنترلر و سوئیچ است و به شدت کارایی شبکه را تحت تاثیر قرار می دهد و به مساله جایگیری کنترل کننده معروف است. به همین دلیل در این پژوهش به حل مساله جایگیری کنترل کننده توزیع شده در شبکه های نرم افزار محور با استفاده از الگوریتم ژنتیک چندهدفه پرداخته شده و از عملگرهای مبادله، معکوس سازی و تابع کرم شب تاب مبتنی بر جهش در جهت بهبود الگوریتم ژنتیک چندهدفه بهره برده شده است و نتایج با الگوریتم بهینه سازی علف هرز چندهدفه مقایسه شده است. نتایج حاکی از عملکرد بهتر الگوریتم ژنتیک چندهدفه بر اساس زمان ارسال و زمان تاخیر در بسته های اطلاعاتی است.