حذف زیستی کادمیوم به وسیله عدسک آبی (پتانسیل یابی پالایش سبز آب و پساب)
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 18، شماره: 70
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 247
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-18-70_025
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
کادمیوم عنصری مضر برای حیات و آلاینده ای خطرناک بهشمار می رود. این عنصر از طریق پساب ها، زهاب ها و فاضلاب ها (شهری و صنعتی) سبب آلودگی، کاهش کیفیت وگاهی سمیت منابع آب می گردد. با افزایش جمعیت و نیاز به منابع آب بیشتر، هم چنین افزایش آلوده شدن این منابع آبی ارزشمند، نیاز شدیدی به روش های نو و ارزان برای پالایش و بهبود کیفیت آب ها احساس می شود. گیاه پالایی با گیاهان آبزی روشی موثر و ارزان برای بهبود کیفیت آب و پساب هاست. هدف از این مطالعه پتانسیل یابی حذف زیستی کادمیوم به وسیله عدسک آبی از محیط های آبی است که برای دست یابی به آن مهم، پس از تعیین pH بهینه ی رشد عدسک آبی (Lemna gibba L.)، این گیاه طی ۱۱ روز در محلول غذایی هوگلند، آلوده به ۴ سطح مختلف کادمیوم (۱، ۲، ۴ و ۶ میلی گرم در لیتر) کشت شد و با اندازه گیری روزانه ی کادمیوم در محلول کشت، هم چنین مقدار اولیه و نهایی آن در گیاه حذف زیستی این فلز سنگین از پساب ها امکان سنجی گردید. اثرات زیستی کادمیوم بر رشد گیاه با اندازه گیری شاخص تولید جرم زنده بررسی شد. گیاه عدسک آبی کادمیوم را به مقدار زیادی جذب کرد و کارایی حذف کادمیوم به بیش از ۹۱% در سطح آلودگی ۴ میلی گرم در لیتر رسید. ضریب انتقال و شاخص جذب حداکثری کادمیوم در سطح ۶ میلی گرم در لیتر، ۸۲/۵۱۷ و ۳۶/۹ میلی گرم به دست آمد. کمترین و بیشترین مقدار شاخص تولید جرم زنده گیاهی ۲ و ۷۱/۴ گرم در روز، به ترتیب مربوط به سطوح آلودگی ۶ و ۰ (شاهد) میلی گرم در لیتر بود. پالایش زیستی کادمیوم به کمک عدسک آبی که گیاه بومی آبگیرهای جنوب ایران است، در محیط مصنوعی امکان پذیر است و بررسی پتانسیل آن در گیاه پالایی نیکل از پساب های آلوده پیشنهاد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر پرنیان
Dept. of Soil Sci., Collage of Agric., Shahid Chamran Univ., Ahvaz, Iran.
مصطفی چرم
Dept. of Soil Sci., Collage of Agric., Shahid Chamran Univ., Ahvaz, Iran.
نعمت اله جعفرزاده حقیقی فرد
School of Health, Ahvaz Jundishahpur Univ. of Medical Sci., Ahvaz, Iran.; Environ. Technol. Res. Center, Ahvaz Jundishahpur Univ. of Medical Sci., Ahvaz, Iran.
مهری دیناروند
Khuzestan Res. Center of Agric. and Natur. Resour., Ahvaz and Collage of Science., Dept. of Biol., Ferdowsi Univ. of Mashhad, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :