بررسی کیفی و کمی پکتین های استخراج شده از ضایعات فرایند تولید کنسانتره آب پرتقال

آب میوه و کنسانتره مرکبات از تولیدات مهم صنعتی در کشور است. هم زمان با تولید این فراورده ها، مقدار زیادی تفاله مرکبات نیز تولید می شود، که حاوی مقدار بسیاری پکتین می باشد. پکتین را می توان از تفاله مرکبات به منظور استفاده در برخی محصولات غذایی به عنوان ژل کننده استخراج کرد. متاسفانه، در حال حاضر تمام پکتین مورد نیاز صنایع غذائی کشور از خارج وارد می شود. در این پژوهش بهترین شرایط استخراج پکتین از تفاله مرکبات مشخص شد. نمونه های تفاله پرتقال از یک کارخانه تولید کنسانتره تهیه، و پکتین آنها توسط اسیدهای سولفوریک، نیتریک و هیدروکلریک استخراج گردید. بررسی های کیفی و کمی، مانند تعیین بازده و هزینه استخراج و جنبه های بهداشتی استفاده از اسیدهای فوق انجام، و هیدروکلریک اسید به عنوان مناسب ترین اسید برای استخراج پکتین انتخاب گردید. در بخش دوم پژوهش، اثر درجه حرارت (۸۵ و ۹۰ درجه سانتی گراد)، زمان (۳۰، ۵۰ و ۶۰ دقیقه) و پ.هاش  (۶/۱، ۸/۱ و ۲) بر بازده استخراج و توانایی تولید ژل، خلوص، درصد متوکسیلاسیون و درجه استریفیکاسیون پکتین های استخراج شده بررسی گردید. تجزیه آماری نتایج نشان داد که pH برابر ۶/۱، درجه حرارت ۹۰ درجه سانتی گراد، و زمان ۵۰ دقیقه، بهترین شرایط برای استخراج پکتین از تفاله مرکبات می باشد.