اثر تنش خشکی و سالیسیلات بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، گیاه دارویی شنبلیله

تنش کم آبی یکی از موانع اصلی در تولید محصولات گیاهی در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران محسوب می شود. اسیدسالیسیلیک و مشتقات آن می توانند در سازش گیاهان در مقابل تنش های محیطی شرکت کرده و با سایر متابولیت های سلولی بر هم کنش داشته باشد. در این تحقیق اثر دو غلظت از سالیسیلات (۴-۱۰ و۷-۱۰ مولار) تحت دو تنش خشکی ملایم (۲۵ درصد ظرفیت اشباع خاک) و شدید (۱۵ درصد ظرفیت اشباع خاک) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز در برگ و ریشه گیاه شنبلیله مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت نیل به این هدف ابتدا گیاه شنبلیله (L. Trigonella foenum Graecu)تحت شرایط گلدانی کشت شد. در اواسط دوره رویشی گیاهان به مدت ۶۰ روز تحت تیمار دو سطح از تنش خشکی قرار گرفتند. همزمان با شروع اعمال تنش خشکی سالیسیلات در دو غلظت ۴-۱۰ و ۷-۱۰ مولار هفته ای سه بار بر روی اندام هوایی گیاهان محلول پاشی شد. پس از گذشت یک ماه از شروع تیمارها گیاهان جهت سنجش پارامترهای مورد نظر برداشت شدند. در این تحقیق مشخص شد اعمال تنش خشکی باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی ریشه و برگ گیاه به غیر از آنزیم آسکوربات پراکسیداز گردید. محلول پاشی سالیسیلات در غلظت های مختلف موجب کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی برگ و افزایش فعالیت آنها در ریشه شد.