تاثیر آموزش کاربرد عملی مهارت های روابط صمیمانه بر میزان رضایت جنسی و شادمانی زناشویی زنان متاهل

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 265

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PPLS-1-2_004

تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

هدف پژوهش تعیین تاثیر آموزش برنامه کاربرد عملی مهارت های ارتباط صمیمانه "پیرز" (PAIRS) بر میزان رضایت جنسی و شادمانی زناشویی زنان متاهل بود. پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی، با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بوده است. به این منظور، تعداد ۲۲ نفر از زنان متاهل شرکت کننده در پژوهش، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت جنسی (ISS) هادسون، هاریسون و کروسکاپ و مقیاس شادمانی زناشویی (MHS) آرزین، ناستر و جونز استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، برای گروه آزمایش، آموزش کاربرد عملی مهارت های روابط صمیمانه در هشت جلسه به صورت هر هفته یک جلسه دوساعته به شیوه گروهی ارایه شد، اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله آموزشی برنامه کاربرد عملی مهارت های روابط صمیمانه باعث بهبود ۴۴ درصدی رضایت جنسی و ارتقای ۳۷ درصدی شادمانی زناشویی گروه آزمایش در پس آزمون شده است. نتایج پیگیری سه ماهه حاکی از تاثیر ۴۲ درصدی این مداخله بر رضایت جنسی و تاثیر ۳۶ درصدی بر شادمانی زناشویی بوده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که توانمندی زنان در سایه آموزش و یادگیری برنامه کاربرد عملی مهارت های روابط صمیمانه با همسرانشان موجب افزایش رضایت جنسی و شادمانی زناشویی زنان متاهل در بلند مدت شده و استفاده از این برنامه آموزشی برای مشاوره پیش از ازدواج و زوج درمانی به منظور ارتقای کیفیت روابط زوجین توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه کاربرد عملی مهارت های روابط صمیمانه پیرز ، رضایت جنسی ، شادمانی زناشویی ، زنان

نویسندگان

فهیمه خمسه

دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

کیانوش زهراکار

استادیار گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

فرشاد محسن زاده

استادیار گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • پوراکبر، س. (۱۳۸۹). بررسی نقش ویژگی های شخصیتی در تبیین ...
  • رحمانی، ا. و الله قلی، ل. (۱۳۸۸). نقش فاصله سنی ...
  • رنجبری، م. (۱۳۹۲). مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی هیجان محور ...
  • ساسان نژاد، ر. (۱۳۹۲). اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی زوجین ...
  • ساکی زاده، ف. (۱۳۹۲). بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زناشویی ...
  • عیسی نژاد، ا. (۱۳۸۷). تاثیر غنی سازی روابط بر کیفیت ...
  • عیسی نژاد، ا.، احمدی، س. ا.، بهرامی، ف.، باغبان، ا. ...
  • قیصری، س. و کریمیان، ن. (۱۳۹۲). بررسی مدل علی رضایت ...
  • موسوی، س. (۱۳۹۳). بررسی رابطه بین تعهد زناشویی و رضایت ...
  • Accordino, M. P., & Guerney, B. G. (۲۰۰۳). Relationship enhancement ...
  • Edalati, A., & Redzuan, M. R. (۲۰۱۰). Perception of women ...
  • Eisenberg, S. D., Peluso, P. R., & Schindler, R. A. ...
  • Furdyna, H. E., Tucker, M. B., & James, A. D. ...
  • Haring, M., Hewitt, P. L., & Flett, G. L. (۲۰۰۳). ...
  • Hoyer, J., Uhmann, S., Rambow, J., & Jacobi, F. (۲۰۱۲). ...
  • Johnson, C. E. (۲۰۱۱). Sexual health during pregnancy and the ...
  • Johnson, M. D., Cohan, C. L., Davila, J., Lawrence, E., ...
  • Nickl, T. K., Fincham, F. D., & Bradbury, T.N. (۲۰۱۳). ...
  • Olson, D. H., & Defrain, J. (۲۰۰۳). Marriages and families. ...
  • Santtila, P., Wager, I., Witting, K., Harlaar, N., Jern, P., ...
  • VanLaningham, J., Johnson, D. R., & Amato, P. R. (۲۰۰۱). ...
  • Wanic, R., & Kulik, J. (۲۰۱۱). Toward an understanding of ...
  • Williams, A. J. (۲۰۱۰). Enhancing marital happiness: The effects of ...
  • نمایش کامل مراجع