حرف شرط «اگر» در دستور زبان فارسی و معادل های آن در زبان عربی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 649

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LIAR-8-1_003

تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

  ترجمه جمله های شرطی به دلیل منطبق نبودن ساختار نحوی دو زبان فارسی و عربی، همواره مشکلاتی برای مترجم پدید می آورد. یکی از جوانب این دشواری ناشی از انطباق نداشتن ادوات شرط فارسی و عربی است؛ بدین معنی که بیشتر جمله های شرطی در زبان فارسی با حرف شرط «اگر» بیان می شود، در حالی که در زبان عربی بیش از یک واژه معادل حرف شرط «اگر» قرار می گیرد. با توجه به اهمیت معنایی جمله های شرطی در متون دینی و ادبی و به منظور ایجاد تعادل میان ساختار نحوی دو زبان فارسی و عربی در فرایند ترجمه، پژوهش حاضر بر آن است با بررسی و تحلیل ساختار نحوی جمله های شرطی زبان فارسی و عربی و تامل در کیفیت قواعد نحوی آن، الگوهایی برای برگرداندن جمله های شرطی فارسی با حرف شرط «اگر» به عنوان اصلی ترین ادات شرط، به زبان عربی به عنوان زبان مقصد ارائه کند.

نویسندگان

سمیه کاظمی نجف آبادی

استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

سیدمحمد رضا ابن الرسول

استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

منصوره زرکوب

دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • منابعقرآن کری ...
  • ابن هشام، جمال الدین عبد الله بن یوسف (۲۰۰۷م). مغنی ...
  • ابوالقاسمی، محسن (۱۳۷۵). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سازمان مطالعه ...
  • اصفهانی، ابو الفرج (بی تا). الاغانی. تحقیق: سمیر جابر. ط۲. ...
  • البغدادی، عبد القادر بن عمر (۱۹۹۸م). خزانه الادب و لب ...
  • حافظ، شمس الدین محمد (۱۳۷۱). دیوان حافظ. تصحیح محمد قزوینی ...
  • انوری، حسن؛ و حسن احمدی گیوی. (۱۳۷۰). دستور زبان فارسی ...
  • برجشتراسر (۱۹۹۴م). التطور النحوی للغه العربیه. اخرجه و ...
  • حسن، عباس (۱۴۲۵هـ). النحو الوافی. چ ۷. ۴ج. تهران: ناصر ...
  • خانلری، پرویز ناتل (۱۳۷۰). دستور زبان فارسی. چ۱۲. تهران: توس ...
  • خطیب رهبر، خلیل (۱۳۶۷). دستور زبان فارسی (کتاب حروف اضافه ...
  • رحیمیان، جلال؛ و عطاالله سنچولی (۱۳۹۰). «تاثیر جنبه های صوری، ...
  • زرکوب، منصوره (۱۳۷۸). روش نوین فن ترجمه (فارسی ـ عربی، ...
  • سامرائی، فاضل صالح (۲۰۰۷م). معانی النحو. بیروت: دار احیاء التراث ...
  • سعدی شیرازی، مصلح بن عبد الله (۱۳۶۹). بوستان سعدی. تصحیح ...
  • (۱۳۷۳). کلیات سعدی. تصحیح: محمد علی فروغی. چ۲. تهران: انتشارات ...
  • شریعت، محمد جواد (۱۳۷۵). دستور زبان فارسی. چ۷. تهران: اساطیر ...
  • شفائی، احمد (۱۳۶۳). مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: نوین ...
  • عمایره، اسماعیل احمد؛ و عبد الحمید مصطفی السید (۱۹۹۸م). معجم ...
  • عنتره بن شداد (۱۸۹۳م). دیوان عنتره. بیروت: مطبعه الآداب ...
  • فرشیدورد، خسرو (الف۱۳۸۸). دستور مختصر امروز بر پایه زبانشناسی جدید. ...
  • (ب۱۳۸۸). دستور مفصل امروز. چ۳. تهران: سخن ...
  • قریب، عبدالعظیم؛ جلال همایی؛ رشید یاسمی؛ ملک الشعرای بهار؛ بدیع ...
  • قلیزاده، حیدر (۱۳۸۰). مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم. تبریز: موسسه ...
  • کریری، ناصر بن محمد بن ناصر (۲۰۰۴م). اسلوب الشرط ...
  • لازار، ژیلبر (۱۳۸۴). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمه: مهستی بحرینی. ...
  • مقربی، مصطفی (۱۳۷۵). هژده گفتار (مجموعه مقالات). تهران: توس ...
  • محتشمی، بهمن (۱۳۷۰). دستور کامل زبان فارسی. تهران: اشراقی ...
  • وحیدیان کامیار، تقی (۱۳۶۴). «جمله های شرطی در زبان ...
  • نمایش کامل مراجع