عوامل و عناصر موثر بر مکان یابی سایت های موشکی ساحل به دریا

مکان یابی یکی از جنبه های مهم کاربردی در علم جغرافیاست. بیشترین کاربرد علم جغرافیا در حال حاضر استفاده از این علم برای مکان یابی کاربری های مختلف در شهرها و روستاهاست. مکان یابی، تلاش برای یافتن بهترین مکان براساس مولفه های مشخص یک فعالیت، و استفاده از آن برای استقرار فعالیت ها در زمینه تولیدی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، و نظامی است. یکی از مهم ترین عرصه های رویارویی ایران با دشمن که می تواند به عنوان خط مقدم نبرد، در حال و یا آینده قرار گیرد، خلیج فارس است. مکان یابی بهینه نقاطی که دارای شرایط کافی و لازم برای استقرار سایت های موشکی باشند، قبل از وقوع هر برخوردی یک اقدام پیشگیرانه است. اهدف این پژوهش با توجه به ماموریت سپاه در مقابله با تهدیدهای دشمن در خلیج فارس؛ طراحی الگویی مناسب برای مکان یابی سایت های موشکی ساحل به دریا، و غنا بخشیدن به ادبیات مکان یابی خصوصا از بعد نظامی، و استفاده بهینه از پهنه های تعیین شده سایت های موشکی در جهت بازدارندگی می باشد. محدوده این پژوهش تنگه هرمز از شهر بندرعباس در شمال تنگه تا کوه مبارک در شرق تنگه می باشد. سوال اصلی در این پژوهش آن است که الگو ی مکان یابی برای سایت های موشکی ساحل به دریا کدام است؟. محدوده مطالعه تنگه هرمز است. روش پژوهش در این تحقیق، روش توصیفی تحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری در این پژوهش تلفیقی است. داده های توصیفی از روش کتابخانه ای جمع آوری و با استفاده از تصاویر ماهواره ای و نقشه ها لایه های مربوطه استخراج گردید. با مراجعه به خبرگان پرسش نامه های مربوطه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل AHP استفاده و مولفه های مستخرج از نظر خبرگان وزن دهی شد.