اثر سیلی مارین بر ذخیره سازی منی خروس در دمای°C ۴
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم دامی، دوره: 26، شماره: 3
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 185
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-26-3_001
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: سیلیمارین یک پلی فنل است که توانایی خنثی سازی رادیکالهای آزاد اکسیژن را دارد و میتواند در ذخیره سازی اسپرم مفید باشد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثر سیلیمارین بر ذخیرهسازی اسپرم خروس در °C۴ انجام شد. روش کار: جمعآوری منی دو بار در هفته در ۵ نوبت از ۱۵ قطعه خروس بالغ انجام شد. انزالها در هر نوبت بعد از تجمیع به پنج قسمت تقسیم شد. مقدار صفر (شاهد،S۰)، ۵۰ (S۵۰)، ۱۰۰ (S۱۰۰)،۱۵۰ (S۱۵۰) و ۲۰۰ (S۲۰۰) میکروگرم در میلیلیتر سیلیمارین به هر قسمت اضافه شد. سپس نمونهها تا °C ۴ سرد شد و به مدت ۷۲ ساعت در این دما نگهداری شد. در زمانهای صفر، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت ذخیرهسازی، سلامت غشای پلاسمایی، زندهمانی (رنگآمیزی هوخست ۳۳۲۵۸) و تحرک اسپرم ارزیابی شد. در زمان ۴۸ به منظور بررسی پراکسیداسیون چربی غلظت مالوندیآلدهید (MDA) در (۱۰۶× ۳۰۰) اسپرم اندازهگیری شد. نتایج: اثر متقابل سیلیمارین و زمان ذخیرهسازی بر سلامت غشای پلاسمایی، زندهمانی و تحرک پیشرونده اسپرم معنیدار بود (۰۵/۰P<). در ساعت ۴۸ و ۷۲، به ترتیب بیشترین تحرک پیشرونده اسپرم در S۵۰ (۲۰/۵۹%) یا S۱۰۰ (۲۰/۶۱%) و S۱۰۰ (۰۰/۵۲%) و بیشترین سلامت غشای پلاسمایی اسپرم به ترتیب در S۵۰ (۱۲/۶۸%) یا S۱۰۰ (۳۲/۶۸%) و S۱۰۰ (۵۰/۶۲%) مشاهده شد (۰۵/۰P<). بیشترین زندهمانی اسپرم در زمان های ۴۸ و ۷۲ به ترتیب در S۵۰ (به ترتیب ۵۰/۷۱% و ۹۴/۵۹%) و S۱۰۰ (به ترتیب ۵۶/۷۱% و ۴۸/۶۲%) مشاهده شد (۰۵/۰P<). بیشترین میزان تولید MDA (µM/mL ۱۲/۱) و کمترین (µM/mL ۵۹/۰) به ترتیب در S۲۰۰ و S۱۰۰ مشاهده شد (۰۵/۰P<). نتیجهگیری نهایی: افزودن µg/mL ۱۰۰ سیلیمارین به منی سبب بهبود ماندگاری اسپرم خروس در °C ۴ میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن ضیائی راد
۱ دانشجو کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
محمد روستائی علی مهر
۲ دانشیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
مهرداد محمدی
۲ دانشیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :